Peçeteliğin kankası, çeyizimin baş tacı: Kaşıklık :)

Merhabalar,

Tembelliğe alışmadan hemennn çeyizimin diğer yeni parçası kaşıklığımı sizlerle paylaşmak istedim :)

Peçeteliğimi burada paylaşmıştım biliyorsunuz. Bugün annemin misafirleri vardı. Çeyiz dolabına girmeden görücüye çıksınlar istedim. Anneme tembihledim; bunları kullan dedim :) :) Akşam eve gelince de annemin anlattıklarıyla pek bir mutlu oldum, şımardım :) 

Ben İnsan Kaynakları Uzmanıyım. Yaptığımız iş elle tutulur, gözle görülür bir şey değil. İnsanların yüzündeki memnuniyet ya da yükselen performans grafikleri başarımızı gösteriyor. Ama sonuçta bir Üretim Mühendisi ya da Arge Uzmanı gibi gün sonunda "İşte ben bunu yaptım" diyebileceğim bir şey olmuyor. Çünkü yaptığım her şeyin karşılığı zaman içinde kendini gösteriyor. Sanırım bu yüzden el işi yapmak, emek harcayıp ortaya bir şey çıkarmak, en sonunda şöyle karşısına geçip bakmak bana inanılmaz keyif veriyor. Kendimi çok önemli hissediyorum :) :) Bizim köye muhtar olsam bu kadar kasılmam yani :) :) 

Gelelim bu postun yazılma sebebine :) İşte karşınızda benim cicili bicili kaşıklığım :)

"Nasıl kıyıp da mutfakta kullanacağım bunu" diyorum bakınca. Sonra hep söylediğim gibi "Amaaaaaannnn benimle mi yaşlanacak?" deyip "Bugünü yaşa, gerisini salla" moduma geri dönüyorum :) :)

Eşyalar size kıymet vermez. Siz de eşyalara gereğinden fazla kıymet vermeyin efendim :)

Sevgiler,

Tuğba